Site officiel de l’Office de Tourisme intercommunal de Fécamp
PORTRET

Sissi, een keizerin aan de Albasten Kust

Juli 1875, een trein rijdt het station van Fécamp binnen. Aan boord bevond zich keizerin Elisabeth van Oostenrijk, Sissi, vergezeld van haar dochter Marie-Valérie, die beiden op het punt stonden te verblijven in het kasteel van Sassetot-le-Mauconduit, een stadje aan de Côte d’Albâtre.

Elisabeth of Austria *1865Elisabeth of Austria *1865
©Elisabeth of Austria *1865|Franz Xaver Winterhalter

Elisabeth Amélie Eugénie de Wittelsbach, hertogin in Beieren, later keizerin van Oostenrijk en koningin van Hongarije, Bohemen en Lombardije-Venetië, werd geboren op 24 december 1837 in München, en stierf vermoord op 10 september 1898 in Genève.

Op 16-jarige leeftijd getrouwd met keizer Frans Jozef I, paste zij zich nooit aan het leven aan het Weense hof aan en bracht een groot deel van haar leven reizend door.

In april 1875 raadde haar arts de keizerin aan haar 7-jarige dochter Marie-Valérie naar zee te brengen vanwege haar broze gezondheid.

Sissi arriveerde in juli in Fécamp met haar hofhouding, bijna 70 personen.

Sissi Het KasteelSissi Het Kasteel
©Sissi Het Kasteel

“Het kasteel van Sassetot is een echte prinselijke residentie. Het is omgeven door een immens bosrijk park en strekt zijn bijgebouwen uit tot aan de kust. De keizerin Elisabeth, die van paardrijden en jagen houdt, zal nergens beter dan hier haar bekende smaak voor het plattelandsleven kunnen bevredigen.

Illustratie (deel LXVI, 1875)

Een opmerkelijke aankomst

De aankomst van de keizerin aan de Côte d’Albâtre is niet onopgemerkt gebleven. Een trein gaat haar 48 uur voor, geladen met haar imposante bagage en enkele meubels, waaronder haar ijzeren bed.

Dan was het de beurt aan Sissi om in Fécamp aan te komen met haar dochter, haar eredames en haar persoonlijke kapelaan, de eerste intendent en de intendent-penningmeester, de imperiale arts, drie koks, twee bakkers, twee Oostenrijkse banketbakkers die elke dag snoepjes voor haar dochter maken, wassers, haar soepmaker, een vrouw die verantwoordelijk is voor de soepen die Sissi dagelijks nuttigt om op gewicht te blijven, en twee paarden.

Grote paardenvrouw, de Oostenrijkse keizerin zal echter bijna zelfmoord plegen in het kasteelpark. Op een dag, tijdens de training op een hindernisbaan, weigerde haar paard te springen en steigerde. Sissi werd naar voren geslingerd, haar hoofd raakte een eik en ze verloor het bewustzijn. Men vreesde het ergste, en de keizer werd natuurlijk ingelicht. Maar meer angst dan kwaad, ze herstelt na 2 dagen rust.

Een charmant huis

Nabij Étretat ligt het Château de Sissi, een charmant hotel-restaurant in Normandië, voormalig zomerverblijf van keizerin Elisabeth van Oostenrijk, genesteld in een prachtig park van 11 hectare.

Deze als Historisch Monument aangemerkte 18e-eeuwse residentie biedt een ontspannings- en wellnessruimte, een bosrijk park, paardrijden vanaf het kasteel en niet ver daarvandaan het strand van de Petites Dalles.

Foodies zullen een kwaliteits-, gastronomische en royale keuken ontdekken.

Zwemmen in zee

Ondanks haar aangenomen naam – de gravin van Hohenembs – deed het gerucht snel de ronde dat Sissi in het Pays de Caux verbleef. Elke dag ging ze naar het strand van Les Petites Dalles, twee kilometer van het kasteel. Op de kiezels werd een kleine hut ingericht en doeken vormden een gang naar het water, zodat de keizerin zich kon verbergen voor nieuwsgierige ogen.

Het was precies tijdens een van haar zwempartijen dat zich een nieuw incident voordeed. De keizerin is een uitstekende zwemster, maar ze is zich niet bewust van de gevaren van stromingen. Op een dag dat de zee sterk afnam, werd ze in zee meegesleurd en ontsnapte ze ternauwernood aan de verdrinkingsdood.

Ze zou ook genieten van een paar korte cruises langs de krijtrotsen in een stoomjacht dat haar ter beschikking werd gesteld.

Sissi had een grote liefde voor de zee; ze had zelfs een zeeanker op haar schouder getatoeëerd!

 

In de voetsporen van

Sissi

Neem de tijd om in de voetsporen van Sissi te treden, in de schaduw van de honderd jaar oude bomen die de gelukkige getuigen waren van haar verblijf.

Sluiten