Een beetje geschiedenis
De religieuze geschiedenis van Fécamp begint in 658, toen een zekere Saint-Waninge besloot een nonnenklooster op te richten, dat nog geen 200 jaar later werd verwoest door invallen van de Vikingen.
In 990 liet de hertog van Normandië Richard I, om de schade van de invallen van zijn voorouders goed te maken, een collegiale kerk bouwen tegenover zijn residentie, het Hertogenpaleis. Vervolgens in 1001, onder Richard II, werd de collegiale kerk omgevormd tot een benedictijnse abdijkerk en verwelkomde Fécamp zijn eerste abt: Guillaume de Volpiano.
In 1106 werd de kerk vergroot en kreeg ze de Romaanse stijl. Maar een verschrikkelijke brand vernietigde het gebouw voor de tweede keer; dit was in 1168. Uit deze periode stammen vandaag nog twee stralende kapellen, gewijd aan Petrus en Paulus en aan Sinterklaas, in de noordelijke kooromgang.
De kerk wordt opnieuw herbouwd, ditmaal in het midden van de eerste gotische periode, tussen 1140 en 1219. De prachtige lantaarntoren, 60 meter hoog, zal zijn plaats innemen in 1250.
Zo lang als de Notre-Dame de Paris, 127 meter, was de Holy Trinity Abbey een belangrijk bedevaartsoord.